Bij slijtage is het gewrichtsoppervlak dus ruw en bij een vergevorderd stadium kan het kraakbeen zelfs helemaal verdwenen zijn. De botuiteinden, zonder kraakbeen als beschermlaag, komen dan tegen elkaar aan. De elleboog kan kraken en er is vaak sprake van pijn en stijfheid. De klachten zullen eerst tijdens het bewegen ontstaan, maar later ook in rust. De functie en lenigheid van de elleboog neemt af. Draaien, buigen en strekken is haast onmogelijk zonder pijn te doen en bij ernstige slijtage is er ook vocht te zien in de elleboog. Hierdoor kan de elleboog er soms heel anders uit zien.

Wanneer de huisarts of specialist de pijn en stijfheid toeschrijft aan slijtage aan het elleboogkraakbeen, dan wordt er wel gesproken van artrose. Dit kan bijvoorbeeld komen door veroudering van het lichaam. Ook kan het kraakbeen door een ontstekingsreactie worden beschadigd, zoals bij reumatoïde artritis. Meestal komt reuma voor in beide ellebogen. Ook kan artrose ontstaan na een breuk in het ellebooggewricht, dus na beschadiging. Er zijn nog andere factoren die te maken kunnen hebben met het ontstaan van artrose aan de elleboog. Dit zijn erfelijkheid, overgewicht en intensief sporten.

Voor het vaststellen van artrose is een röntgenfoto een goede manier. De afname van de dikte en de onregelmatige vorm van het gewricht is hierop duidelijk te zien. Bij beginnende artrose zal de arts u doorverwijzen naar de fysiotherapeut. Hij kan met oefeningen u helpen om de spieren rondom het ellebooggewricht sterk en soepel te houden. Artrose patiënten met getrainde spieren rondom het versleten gewricht hebben vaak minder pijn. Ook kan de fysiotherapeut de beweeglijkheid verbeteren. Verder kunnen ze ook geneesmiddelen voorschrijven tegen de pijn, meestal is dit paracetamol. Helpt dit onvoldoende dan kan de arts pijnstillende en ontstekingsremmende medicijnen voorschrijven. Soms kan de arts ook ervoor kiezen om de elleboog te injecteren, dit verlicht op korte termijn de pijn. Bij vergevorderde artrose kan besloten worden om het operatief te behandelen. Tijdens een kijkoperatie kunnen de losliggende kraakbeen stukjes verwijderd worden en ruwe banden glad gemaakt worden. Dit kan de pijn en de zwellingen verminderen. Ook kan de chirurg besluiten tijdens een kijkoperatie de kleine gaatjes in de botlaag te ponsen, dit betekent dat het littekenweefsel de gaatjes in het kraakbeen op zullen vullen. Dit vermindert de pijn en verbetert de gewrichtsfunctie. Bij ernstige slijtage kan er een prothese geplaatst worden. Om slijtage te voorkomen of om te revalideren na zo’n operatie kunt u verschillende producten gebruiken. Zo hebben wij verschillende elleboogbraces voor deze problematiek.