Het schoudergewricht bestaat uit een kop en een kom. Het ronde uiteinde van de bovenarm is de kop en de open plaats in het schouderblad waar de kop in beweegt, is de kom. Wanneer de schouder uit de kom schiet, spreekt men van overbeweeglijkheid, ook wel hyperlaxiteit genoemd, van het schoudergewricht. Dit betekent dat de schouder teveel kan bewegen en daardoor gedeeltelijk of volledig uit de kom kan gaan.

Een schouder uit de kom wordt vaak veroorzaakt door een ongeluk of val. De banden en het gewrichtskapsel kunnen scheuren en hierdoor te lang worden. Wanneer dit gebeurt zijn ze te los geworden en bieden ze niet voldoende steun en stevigheid meer. Ook de conditie van je spieren speelt hierin een rol. Wanneer je je arm niet meer (volledig) kunt gebruiken dan zal de spierkracht hierdoor afnemen en dit kan er toe leiden dat de stabiliteit van het gewricht verstoord raakt.

Een schouder uit de kom veroorzaakt verschillende klachten en symptomen. U voelt een felle pijn in uw schouder. Ook treedt vaak een verdikking op. Ook kan er krachtverlies, verkleuring of krachtverlies optreden. Wat verder vaak nog voorkomt, is dat uw schouder hierna nog vaker uit de kom zal schieten.

Voor het vaststellen van een schouderluxatie is het noodzakelijk dat u een bezoek aan de huisarts brengt. Deze zal u een aantal vragen stellen en lichamelijk onderzoek bij u uitvoeren. Ook wordt er een röntgenfoto gemaakt.

De behandeling van de schouder uit de kom is om de schouder weer in de kom te trekken. Dit kan op meerdere manieren gebeuren. Wanneer u op naar de spoedeisende hulp komt dan kunt u hier pijnstilling voor krijgen, voordat ze de schouder weer in de kom trekken. In sommige gevallen is het nodig om het onder narcose te doen. Daarna is het belangrijk dat de schouder rust krijgt. U krijgt hiervoor een mitella om de schouder te ontlasten. Ook is het dragen van een schouderbrace voor het ondersteunen van de schouder aan te raden. Wanneer de schouder vaker uit de kom schiet is het wellicht nodig om de schouder te opereren. Afhankelijk van de aard van het probleem kan de chirurg er voor kiezen om een los stukje bot vast te hechten, de bindweefselring vast te hechten aan de schouderkom of eventueel de pezen van de schouder vast te hechten.