Gebroken sleutelbeen

Wat is een gebroken sleutelbeen?

Een gebroken sleutelbeen is een botbreuk in het schoudergewricht dat net onder het borstbeen zit. Het sleutelbeen is één van de botten die mensen vaak breken. Een gebroken sleutelbeen kun je namelijk al oplopen door een valpartij of een ongeluk tijdens het sporten. Een ongeluk zit dus in een klein hoekje.

Wat veroorzaakt een gebroken sleutelbeen?

Omdat een gebroken sleutelbeen op verschillende manieren kan ontstaan, is er dus niet één hoofdoorzaak. Om deze reden hebben we alle verschillende oorzaken op een rijtje gezet.

1. Trauma: dit is de meest voorkomende oorzaak van een schouderfractuur
2. Sportblessure: een sleutelbeenfractuur kan door verschillende sporten ontstaan, zoals voetbal, rugby en honkbal
3. Osteoporose: mensen met deze aandoening hebben een verhoogd risico op een fractuur
4. Belasting: wanneer je langdurig de schouder overbelast, kan dit uiteindelijk leiden tot een fractuur in het sleutelbeengewricht

Wat zijn de symptomen?

Een sleutelbeen fractuur kan meerdere symptomen hebben. Om een zo goed mogelijk beeld te geven welke symptomen er zijn, hebben we een overzicht gemaakt:

1. Pijn: de pijn is meestal vrij heftig en zit rond het gebied van de fractuur

2. Zwelling: de klacht kan een zwelling veroorzaken

3. Beperkte beweging: door de breuk is het moeilijk, en soms zelf onmogelijk, om de arm te bewegen en dan met name hoger dan de schouder 

4. Verminderde kracht: je kunt minder kracht in je arm ervaren

5. Ecchymose: door de breuk kan er bloeding onder de huid ontstaan

Het is goed om te weten dat niet iedere persoon altijd dezelfde symptomen ervaart. Sommige klachten kunnen dus zelfs helemaal niet voorkomen en sommige juist weer heftiger dan normaal. Het is belangrijk om direct medische hulp te zoeken.

Hoe wordt een sleutelbeen fractuur vastgesteld?

Een gebroken sleutelbeen kan worden vastgesteld door een arts door middel van een fysiek onderzoek en aanvullende diagnostische tests. Deze onderzoeken bestaan vaak uit de volgende mogelijkheden:

1. Medische geschiedenis: de arts zal vragen stellen over uw symptomen, hoe het trauma is ontstaan en uw algemene gezondheid.

2. Fysiek onderzoek: de arts zal uw schouder en arm onderzoeken op pijn, zwelling, verminderde beweging en vervorming.

3. Röntgenfoto: een röntgenfoto is een beeldvormende test die de structuur van uw botten weergeeft. Het is de meest voorkomende manier om een gebroken sleutelbeen vast te stellen.

4. CT-scan: soms kan de arts een CT-scan (computertomografie) aanvragen om een gedetailleerder beeld van de breuk te verkrijgen.

5. MRI: in sommige gevallen kan een MRI (magnetic resonance imaging) nodig zijn om de zachte weefsels en spieren rond het gebroken sleutelbeen te bekijken.

Wanneer de breuk is vastgesteld, zal de arts bespreken welke behandeloptie het beste is voor u. Dit is altijd afhankelijk van de ernst van de breuk.

Welke behandelingen zijn er mogelijk?

De behandeling van een gebroken sleutelbeen is afhankelijk van de ernst en locatie van de breuk en andere persoonlijke factoren. De meest voorkomende behandelopties zijn:

1. Rust en immobilisatie: in sommige gevallen kan het dragen van een brace of sling voldoende zijn om de breuk te genezen.

2. Chirurgie: in sommige gevallen is chirurgische behandeling nodig, zoals plaatsing van schroeven, platen of staven om de breuk te fixeren.

3. Fysiotherapie en revalidatie: na genezing, is het belangrijk om uw spieren en gewrichten weer te versterken door middel van fysiotherapie en revalidatie.

4. Pijnbestrijding: pijnstillers of andere medicijnen kunnen worden voorgeschreven om de pijn te verlichten.

Conclusie

Het is belangrijk om te weten dat de behandeling van een gebroken sleutelbeen een samenwerking tussen u, uw arts en andere medische professionals vereist. Uw arts zal samen met u de beste behandeling bespreken die aansluit bij uw specifieke geval. Een sleutelbeen brace of een mitella kan u helpen om de pijn te verlichten tijdens het revalidatieproces. Neem vooral eens contact met ons op voor meer informatie over het gebruik van een brace of mitella bij deze klacht.