Buigpeesletsel wordt meestal veroorzaakt door scherpe, stompe of plet verwondingen. Het kan vaak voorkomen dat het ontstaat met huidverwondingen en soms botbreuken. Het kan ook voorkomen dat het een gesloten letsel of spontane ruptuur is maar dat komt zelden voor. Wat ook vaak voorkomt is letsel dat veroorzaakt wordt door het sporten. Wanneer iemand met zijn vinger achter het shirt van een tegenstander blijft haken, dan veroorzaakt dit vaak buigpeesletsel.

Buigpezen lopen aan de binnenzijde van de hand en arm. Deze pezen zorgen er voor dat u uw vinger en pols kunt buigen. Vaak is buigpeesletsel met het blote oog goed waar te nemen. In sommige gevallen is dit echter niet zo. Men spreekt dan van gesloten buigpeesletsel. De pees scheurt in dat geval af bij het bot waar hij aan vast zit en de huid blijft dan intact.

Hieronder vindt u de klachten en symptomen die bij een buigpeesletsel vaak voorkomen:

• Letsel aan de hand en pols
• Vinger heeft moeite met strekken en kan vervolgens recht schieten met een schokje
• Duim en duimmuis doen pijn
• Zwelling op de pols of vinger die pijnlijk kan zijn
• Kromstand van de vinger en knobbels in de handpalm

Uw behandelend arts zal met u uw klachten doornemen. Aan de hand van de symptomen kan er gekozen worden voor aanvullend onderzoek door middel van een röntgenfoto of MRI scan.

Er zijn verschillende behandelingen mogelijk wanneer buigpeesletsel bij u vastgesteld wordt. Bij voorkeur wordt u binnen 72 uur na de constatering geopereerd. Na 72 uur is een operatie ook nog mogelijk maar in verband met het terugtrekken van de pees en littekenvorming, heeft dit niet de voorkeur.

Wanneer een operatie noodzakelijk is dan heeft u twee opties. De buigpees kan gehecht worden met stevige hechtingen, of de pees wordt teruggeplaatst op het bot met behulp van een botanker. Welke operatie voor u het meest geschikt is zal uw behandelend arts met u overleggen. Na de operatie is het van belang dat er een handbrace wordt gedragen om de hand te ontlasten.