Duimbasis instabiliteit is meestal aangeboren, bij geboorte zijn de banden of gewrichten al iets zwakker waardoor de duim bij een kleine trauma al snel uit de kom kan schieten.

Duimbasis instabiliteit heeft verschillende symptomen, de meest voorkomende symptomen zijn het regelmatig uit de kom schieten van de duim. Dit is het meest vervelende aan een instabiele duim, dit zorgt namelijk voor veel pijn. Daarnaast hebben veel mensen ook last van een zeurende pijn onderin de duim.  Naast de zeurende pijn ervaar je ook vaak last van krachtverlies en een toename van klachten bij het inspannen.

Voor duimbasis instabiliteit zijn verschillende behandelmethodes, namelijk de operatieve en de niet-operatieve behandelmethode. Indien de duim uit de kom is geweest wordt meestal gekozen voor een niet-operatieve behandelmethode. Deze bestaat in dat geval vooral uit handtherapie en oefeningen. 

Wanneer iemand een langere periode last heeft van een instabiele duim kan er een operatie worden overwegen. Bij deze operatie wordt er een nieuwe band geplaatst in de duim, deze band houdt de duim op de juiste plaats en geeft extra steun.

De nabehandeling van duimbasis instabiliteit bestaat vooral uit rust. Bij deze rust kan een spalk of duimbrace ook enorm helpen bij het herstel. Deze moet daarentegen niet te lang worden gedragen, dit zorgt voor spierzwakte en meer instabiliteit.